Dag 7, Van Namen naar Vireux Molhain

We hebben heerlijk geslapen en het ontbijt was ook prima. We zaten om 9.40 uur op de fiets. Eerst lekkere broodjes gehaald en de route vonden we gemakkelijk terug. Het was bewolkt en 17graden. In de loop van de dag werd het vol zon en bijna tegen de 30 graden. De wind was zuid 2, dus tegen, en deze wakkerde in de loop van de dag flink aan. We fietsten langs Le Meuse (de Maas). Prachtige natuur, heuvels en bomen om ons heen en geweldig mooie huizen. Het was dus echt genieten. We fietsten steeds op een mooi fietspad langs het water.

Na ongeveer 20 km stond er een bord dat het pad tussen 26 april en 3 mei gesloten was. We hebben besloten de omleiding langs de grote weg te volgen. Na een aantal kilometers gingen we weer terug naar het pad. Er stond geen bord, dus we besloten het maar weer gewoon te volgen. We stonden aan de kant van het pad nog een slokje water te nemen toen er luid toeterend een auto met jongelui langs ons scheurde. Ik kon nog net opzij gaan met de fiets. Terwijl wij nog stonden te bedenken wat er gebeurd was kwamen er een Belgische man en vrouw (ongev. 60 j.) op een sportfiets van dezelfde kant gereden. Ze waren ook bijna van de sokken gereden. De man zei dat de grote weg verderop in reparatie was, en ze auto’s op het fietspad lieten rijden om de grote weg wat te ontlasten. Het was een schandaal en levensgevaarlijk! En er stonden politieagenten die de fietsers die doorfietsten beboeten! Terwijl de man tegens ons aan het praten was, was zijn vrouw met de fiets omgevallen en in de begroeiing naast de weg beland. Die man bleef gewoon doorpraten! John heeft de fiets van de vrouw afgehaald en haar overeind geholpen. Toen ik haar vroeg of het goed met haar ging zei die man: och dat gebeurd zo vaak! Gekke vent! Waarschijnlijk kon zij niet goed uit het kliksysteem op de trappers komen. Ondertussen kwam er ook een jong gezin met 2 kleine meisjes aan fietsen. (We hadden ze eerder al ontmoet en met ze gepraat.) Het werd hun ook allemaal uitgelegd in het Frans, maar zij besloten geloof ik toch het pad te volgen want de gekke man zei tegen ons: ja, met 2 kleine kindskes op de grote weg fietsen kan ook niet hè!

Wij gingen verder naar Dinand over de grote weg. Het was nog ongeveer 6 km. Toen we daar kwamen keken we onze ogen uit: mooi Fort boven op de berg, prachtige kerk, en de brug was versierd met vlaggen en grote, gekleurde saxefoons. Adolpho Sax kwam uit Dinant en is de uitvinder van de Saxefoon. Er begon een Nedelander tegen ons te praten. Hij was ook met zijn vrouw op fietsvakantie. Die vrouw stond al 100 meter verderop. We moesten niet de Linkerkant van de rivier nemen, daar waren allemaal problemen. Hij volgde altijd zijn eigen weg, dat was het beste. En hij bleef maar ouwehoeren…

We zouden eerst koffie met gebak nemen, maar besloten (omdat het intussen al 12.30 uur was) toch maar lekker op een bankje te lunchen met onze eigen broodjes en koffie. Ondertussen gingen we kijken waar we konden slapen. Vireuz Molhain leek de enige mogelijkheid, en er was ook maar 1 hotel: Hotel Camp Paradis. En dat werd het. Ondertussen stonden ineens de 2 mannen uit het vorige hotel voor onze neus. (Robert en Albert) Ze hadden een vrije dag en gingen morgen verder naar Parijs. Óók weer even gezellig gepraat, maar ondertussen begon de tijd te dringen.

We vervolgden onze weg aan de Linker kant van de rivier (volgens onze route). Na een paar kilometers moesten we de rivier over. Maar helaas lag het hele gebied, inclusief een stuk van de brug open. Ik bekeek wat een alternatieve route was, maar dat werd erg zoeken en kostte ook veel meer tijd. We zagen dat we via een trapje over een soort noodbrug konden. Dat was niet gemakkelijk! Eerst de tassen eraf en naar boven brengen en toen de fietsen, dan alles er weer op en verder konden we. Na een klein half uur stonden we aan de andere kant van de rivier. Misschien de volgende keer toch maar naar een ouwehoer luisteren?
We fietsten nu eerst een stuk langs de grote weg, maar het was prachtig weer, mooie omgeving en er was niet veel verkeer. Onderweg zagen we ook een paar keer grote afgravingen van stenen rotsen, met grote fabrieken daarbij. Ook langs een fort op de rotsen, die wel een paar honderd meter breed was.

Na ongeveer 30 kilometer zagen we in de verte de grote schoorstenen van de kerncentrale in Chooz, uit een schoorsteen kwam ontzettend veel rook. We kwamen uiteindelijk ook door het stadje. En de tocht had nog een verrassing voor ons in petto, we gingen tijdelijk wat meer het binnenland in, en dat betekende twee keer flink klimmen! Dat hadden we nog niet helemaal in de benen, maar het ging toch goed. Toen we bij Vireux (ons slaapstadje) aankwamen, passeerden we een Frietkot! We hebben als warm eten eerst maar eens een lekkere, grote friet genomen. Je kon er ook nog mooi bij zitten. Nog even de brug over , links, rechts en nog een stuk links en dan waren we er. Maar helaas, de laatste weg ging een kilometer steil omhoog! Ons gasthuis stond hoog op een berg! John heeft nog stukken gefietst, maar ik heb bijna alles gelopen. Ik was kapot! We waren er om 8 uur. Het is een prive hotelletje. Heel aardige, en kunstzinnige gastvrouw.

Het was een lange en uiteindelijk zware dag! De ontstekingkjes op het zitvlak beginnen bij ons allebei op te spelen. Eerst maar eens heel lekker slapen! We hebben 74 km gefietst.

Dag6, Van Diest naar Namen

We waren al om half 11 op bed; heerlijk geslapen. Wel erg warm. Er schijnt een probleem met de verwarming te zijn. er hebben ook heerlijk ontbeten en gepraat met de manager en 2 jonge mannen die naar Parijs fietsen. We hadden 7 verschillende broodjes, 3 soorten kaas, 3 vleeswaren en allerlei zoet. We mochten alles wat we niet opaten meenemen voor onderweg. Anders gooien we het toch maar weg zei de manager, en bracht ons ook nog een paar broodjes van een andere tafel. We hebben er tussen de middag nog heerlijk van gesmuld. We zaten om 9.40 uur op de fiets.

Ik was erg moe in de ochtend. Het fietsen ging heel zwaar. Gelukkig knapte het ‘s middags wel weer wat op. Het weer was prima, In de ochtend 17 graden en dat liep tijdens de dag op tot wel 22 graden. Maar de wind bleef koud. We hadden de hele dag weer matige tegenwind.

We hebben ongeveer de hele dag over een oude spoorlijk gefietst. Recht door, recht door… Wel door een mooi gebied. Het is wel opvallend dat als je een weg over moet steken, de overgangen van fietspad naar weg en weg naar fietspad voor 90 % heel slecht zijn. We zijn op de erste 60 km die we fietsten 166 m gestegen. En dat merk je behoorlijk. Het voelt alsof je steeds wat moe bent in je benen. De laatste 10 km naar Namen daalden we heel geleidelijk: heerlijk!

Tijdens een koffiestop kwam er een vrouw van 80 met haar hondje naast ons zitten. Ze vertelde ons over haar leven, haar verdriet, de hartproblemen bij de wielrenners, en dat ze nu weer gelukkig was. En tijdens het fietsen kwam er een man naast ons fietsen. Hij vertelde ons over zijn fietstochten en over zijn problemen met zijn hart. Misschien zien ze ons toch een beetje als pelgrims. De mensen die wij ontmoeten zijn òf heel open en hartelijk, óf juist heel stug. Onderweg worden we door heel veel mensen gegroet.

Om 18.30 uur waren we in het hotel. Mooie kamer, met direct uitzicht op het station van Namen. Het is voor het station wel een zoodje: ze zijn overal met de straat bezig. We hebben een broodje op de kamer gegeten. Vandaag 79 km gereden.

Dag 5, van Valkenswaard naar Diest in Belgie

We hebben heerlijk geslapen. John was weer eens voor de wekker wakker, hij is waarschijnlijk bang dat ie niet afgaat. Om 7.30 uur hadden we een weer heel uitgebreid ontbijt. Jos, onze gastvrouw vertelde over de verhalen achter al haar spullen. Ik vind het prachtig! Ze vertelde ook dat ze nooit gasten krijgt die naar Barcelona gaan, maar nu na ons nòg weer een stel. Het was zo gezellig dat we pas om 9.25 uur op de fiets zaten. Voor het eerst nu een route volgend met onze GPS. Zoveel gemakkelijker dan al dat gezoek.

Het was ongeveer 13 graden toen we vertrokken. We fietsten in de korte broek en dat ging goed. Er stond een stevige tegenwind die in de loop van de dag aanwakkerde. We kregen ‘s middags een aantal dikke buien: gelukkig hebben we onze regenkleding. We hebben na 20 km lekker vlaai gegeten in een fiets cafe, dat vol wielrenners zat. Heel gezellig. De bardame vroeg ons: Parijs of Barcelona? Ze herkende het boekje van Benjaminse, waar wij op rijden. Later hebben we in de plaats Beringen Mijn in een Turkse broodjeszaak heerlijk gegeten. Het is een dorpje met allemaal gastarbeiders, die daar eerder in de mijnen werkten.

Onderweg hebben we een hotel in Diest geboekt. We lazen dat Diest een mooie oude stad is; dat hebben we nog niet gezien. Wel een paar mooie oude gebouwen. In ons hotel was niemand aanwezig. We moesten bellen om een code te krijgen om er in te kunnen. Wel gek dat je in zo’n stil hotel je eigen kamer probeert te vinden. We hebben wel een mooie ruime kamer, waar we ook de fietsen maar in hebben gezet.

Het was een zware rit zo met die wind en regen, maar ook erg leuk. We fietsten bijna de hele dag door velden en bossen. We kwamen nog met een man aan de praat die ook grote tochten rijdt met zijn vrouw; hij heeft een eind met ons meegereden. Leuk!

Bijna alles is hier op zondag dicht, maar we hebben nog een lekker drankje kunnen bemachtigen en hebben een broodje op de kamer gegeten. We zijn helemaal rozig van de wind en de regen. Zometeen lekker slapen. We hebben 74 km gereden

Dag 4, van Zaltbommel naar Valkenswaard (Koningsdag)

We hadden de wekker op 7.30 uur gezet. We waren allebei in onze eigen slaapzak gaan slapen omdat we het bed niet fris vonden. Allebei even geslapen, maar daarna was het draaien en wakker liggen. Te koud, te warm, zere heupen… dus een slechte nacht allebei. John wilde hier ook geen ontbijt meer nemen, dus we hebben een bak thee en een oud broodje van onszelf gegeten. We hadden gisteren meteen weg moeten gaan zei hij. En eerlijk gezegd was door dat vreselijke koude huis en die enge man de stemming tussen ons ook niet optimaal. Gelukkig was dat ‘s morgens wel weer goed. Toen we bijna zover waren dat we weg konden, werd er op het raam geklopt en via een andere huisdeur aan een kamerdeur gevoeld. Maar die hadden wij op slot gedaan. We hielden ons muisstil. Waarschijnlijk dacht hij dat we nog sliepen. We wilden niet met hem praten! Toen hij weg was deden we alles zo snel mogelijk op de fiets, en als dieven hebben we het huis verlaten. Hè hè! Om 9.48 uur kreeg ik een appje van hem: “Zijn jullie al wakker?” Ik zal hem nog een berichtje sturen.

Om negen uur zaten we op de fiets. Na 20 km fietsen hebben we in Den Bosch lekker koffie gedronken. Er was een mooie braderie en iedereen was in een gezellige Koningsdag stemming.

Het was 7 graden en het motregende toen we uit onze slaapplaats vertrokken en later begon het echt te regenen. Later kwam de zon erbij, het werd warmer en er was nog af en toe een klein buitje. We hadden wel de hele dag redelijk stevige tegenwind. En we hadden deze afgelopen dagen ook regelmatig dat de weg afgesloten was. Ze zijn overal aan het werk.

10 km verder waren we in Vught. Het was hier ook allemaal feestvreugde. Heel gezellig! We hebben daar heerlijk geluncht. Daarna zijn we in een keer door naar Valkenswaard gereden: 38 km nog. Het was best wel lastig, want we hebben geen route op de GPS. Morgen beginnen we met onze route van Benjaminse naar Barcelona. Dat scheelt veel tijd van het zoeken.

Om 17.00 uur waren we bij ons gastadres. Wauw! Prachtig huis met honderdduizend dingen erin, op een heel smaakvolle manier overal neergezet. Echt een verschil van dag en nacht met gisteren. Als het bed nou ook nog lekker slaapt… Heel leuke gastvrouw ook. We hebben vanavond lekker in het stadje gegeten.

Al met al was het een mooie fietsdag, afgewisseld langs de weg en wat meer door de natuur. Maar we hadden (misschien door de slechte nacht) allebei erge spierpijn in armen, handen, schouders en zitvlak. Hopelijk is dat morgen weer wat beter.
We hebben 71 km gefietst.

Dag 3, van Ermelo naar Zaltbommel

Gisteravond om half 11 op bed. Heerlijk geslapen! Om half 8 aan een zeer uitgebreid ontbijt! Om 8.50 uur op de fiets. Het was eerst nog behoorlijk koud: 7 graden, maar omdat de zon er af en toe heerlijk bij kwam, was het om 11 uur 14 graden. We hadden de hele dag tegenwind. Gelukkig meestal niet hard.

Na 28 km waren we om 11 uur in Leusden. Lekker wat gegeten en naar Wijk bij Duurstede gereden. Eerst via een blubberpad, maar verder een mooie bosweg. Dart fietste heerlijk. We hebben daar ook onze eerste heuvel gereden. Het was toen lekker zonnig, dus mutsje af en regenjack uit. In het stadje op een zonnig terrasje de beenstukken uitgedaan. Wel duur Daar! 0%tje kost €4,95.

We zijn eerst met een pontje over de Lek gegaan, en hoewel we toch ook weer veel langs de autoweg reden, was de tocht naar Zaltbommel merendeels toch een mooie tocht over een eigen fietspad met heel veel witte en gele bloemen.

In Zaltbommel eerst even boodschappen gedaan ivm Koningsdag morgen. We weten niet wat er dan open is. Om 18.00 uur waren we bij onze slaapplaats. Het is niet een traditioneel gastgezin, maar een soort appartement waar de eigenaar niet aanwezig is.
Maar de eigenaar zat toch op ons te wachten. Een praatjesmaker met rare Wappie ideeën. Hij moet met zijn Taise vrouw van €150 rondkomen, en hij krijgt niet eens een uitkering e.d. Ze hebben wel een groot pand (maar van stenen heb ik nog nooit iemand soep zien koken zei hij toen ik zei dat hij dàt toch wèl had). Het pand was overal in de verbouwing. Het is één grote teringzooi! Nog nooit zoiets gezien. Geen voerbedekking, alles in bewerking en alles minimaal voor de gasten. Hij was het aan het verbouwen zei hij, maar heeft er geen zin meer in. Nu staat het te koop. (Omhoeken 9, Zaltbommel). We snappen niet dat zo iemand bij Vrienden op de fiets kan zitten. Ik zie er tegenop om hier vanavond te slapen. Overal is het heel koud, maar gelukkig heeft hij in de kamer een klein kacheltje weten te versieren.

We hebben vanavond maar eens pizza laten bezorgen Door Domino’s pizza. Dat was niet geweldig. We hebben vandaag 78 km gereden.

Dag 2, Van Meppel naar Ermelo

We hebben heerlijk geslapen: lekker fris opgestaan. Ontbijtje gehad en 9 uur zaten we op de fiets. Het was ontzetten koud: de hele ochtend is het ongeveer 8 graden gebleven. We hadden meteen tegenwind.
We hadden eerst alleen ons regenjack aan omdat het zo koud was, maar later hebben we de broek, overschoenen en regen handschoenen ook aangedaan. Al hield het nog niet over, het was toen te doen!
Jammer genoeg waren we vergeten de thermosflessen te vullen met heet water; dus een bak hete koffie onderweg zat er niet in.
In Zwolle hadden we ongeveer 28 km gefietst. We hebben daar even een kopje soep gegeten.

Ik vond de tocht vanwege de tegenwind en de kou erg zwaar. Pijn in m’n schouders, armen, handen, voeten En zitvlak. John had daar niet veel last van; hij fietste wel lekker.
Onderweg naar Nunspeet hebben we even snel een boterham gegeten. Door het stilstaan waren voeten en handen al snel erg koud! Na totaal ongeveer 60 km waren we in Nunspeet. Gelukkig konden we daar even een lekker warm bakje koffie drinken (John natuurlijk met appeltaart!)

Het was me thuis niet gelukt een route van Goutum naar Eindhoven op de GPS te zetten. Maar gelukkig lukt het ons ook met Google Maps.

Ongeveer 5 km na Nunspeet doken we de bossen in; een opluchting na de hele dag langs wegen te fietsen. We hebben ongeveer 15 km in het bos gefietst; nog steeds koud, waar wel veel leuker!

Om 17.40 uur waren we bij ons gastadres in Ermelo. Oudere mensen, heel aardig. We kregen lekker koffie en cake. We mogen geen etensresten en plastic op de kamer achterlaten. Ze wil niet haar prullenbak vol hebben van mensen die, om niet te veel uit te geven, maar wat bij AH halen, of chinees of pizzeria. Ze hadden ook eens een incontinente gast gehad, die had al die vieze rommel in de prullenbak gedaan. Dat hoort toch niet bij Vrienden op de Fiets! We hebben maar besloten de gebruikte catheters van John mee te nemen, en onderweg in een prullenbak te doen. De douche was waardeloos! Er kwamen alleen maar dikke klodders water uit de douchekop. Nou ja, goed tegen de muur staan, dan was het nog wel lekker warm. Er lag een briefje op de kamer dat we zuinig met hun energie en water moesten doen. Ik was bang dat ze op de douchedeur zou kloppen en zeggen dat ik er al te lang onder stond :)) Ik heb de verwarming op onze kamer ook stiekem aan gedaan. Het was zo ijskoud op onze kamer!

Toen we een half uurtje daar waren begon het te regenen. Om 19.40 uur toch maar naar een restaurantje gelopen. Ik heb het wel weer even gehad! Vanavond maar lekker op tijd naar bed.

We hebben vandaag 80 km gefietst!

Dag 1, van Goutum naar Meppel

En toen was het ineens zover: we gaan op pad!
We zaten net voor half 10 op de fiets. Onze buurtjes Arjen en Christine hebben traditiegetrouw nog even wat foto’s van ons gemaakt. Dag gezegd bij onze vrienden Cobie en Jan en nog wat andere buren, (zo gezellig!) en toen naar onze lieve zus Ria. Tante zegger Monique en haar man Wim waren ook gekomen om ons uit te zwaaien. Oh, wat worden we daar blij van door al die lieve mensen te worden uitgezwaaid.
We fietsten amper 3 minuten toen we een enorme hagelbui over ons heen kregen. Gelukkig hadden we onze regenpakken, overschoenen en regen handschoenen aan; de hele mikmak dus! En dat was ook maar goed, want tot een uur of 2 ‘s middags hadden we behoorlijk dikke buien. En een harde wind, maar dan wel in de rug! Dat is echt de eerste keer dat we in het begin van een reis al heerlijk wind in de rug hadden. Voorzover we kunnen zien was dat eenmalig; morgen al weer zij- of voor-zij-wind. Het was ook behóórlijk koud: 6 graden! Toen ik een slokje water nam, leek het zo uit de koelkast te komen.
Voorbij Akkrum had ik erge zin in koffie en moest ik ook vreselijk nodig plassen. Om droog te blijven stelde ik voor dat maar onder een viaduct van de A32 te doen. Dat deden we, maar wàt een slecht idee was dat! We stonden met die harde wind natuurlijk in een enorm trekgat! Toen we weer gingen fietsen waren we bijna verkleumd (inclusief een zeer koude onderkant van mij!)

Ook traditiegetrouw even bij broer Piet en schoonzus Corrie langs in Heerenveen. Helaas konden we er niet binnen gaan, want ze zijn allebei behoorlijk grieperig; en dat willen we zo aan het begin van de reis wel even mijden. Maar het was toch leuk elkaar nog even te zien.

Vlak voor Wolvega even een lekker soepje genomen. Daarna is het droog gebleven; maar er waren zulke donkere wolk partijen, dat we de regenkleding maar hebben aangehouden. De tocht ging verder voorspoedig.
Toen we voorbij Nijeveen kwamen zagen we de wijk waar het nieuwe huis van zoon Adwin en gezin gebouwd wordt. Het dak zit er net op, dus heel leuk om even te kijken. En omdat we zijn kantoor ook nog nooit hebben gezien zijn we daar ook langs geweest. ’s Avonds heerlijk bij Adwin, Leonie, An An en Kun chinees gegeten. Gezellig!
We hebben een slaapplaats bij Vrienden op de Fiets in Meppel. Een mooi zolderkamertje. De bedden voelen goed!

We hebben vandaag 78 km gefietst!
De kop is er af en morgen verder zonder al die gezellige familie en vrienden.

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op onze reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar wij ons bevinden en waar we zijn geweest! Meer informatie over onszelf en de reis die we gaan maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor de mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

We zien je graag terug op onze reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met ons meereist!

John en Ankie