Dag 14, van Nancy naar Thaos les Vosges

We hebben allebei redelijk geslapen. Er waren ‘s avond allemaal bezorgers aan het keet maken, en schreeuwen, maar toch snel in slaap gevallen. Het ontbijt was redelijk; het was in een kelder en we waren (nog) de enigen. Ik had 2 eitjes gepakt om lekker mee te nemen, maar gelukkig nog niet in mijn truitje gestopt, want toen de mevrouw brood kwam bijvullen zei ze dat de eitjes die we hadden gepakt nog niet gekookt waren en moest ik ze dus weer tevoorschijn halen.

We zaten om half 10 op de fiets. Eerst weer naar de route, en die liep helemaal door de stad. Wat een prachtige gebouwen en mooie winkelstraten hebben we gezien! Misschien nog maar eens naartoe voor een stedentripje. Het duurde trouwens 7 km voor we de stad weer uit waren. Een slaapplaats regelen gaat nog steeds heel moeizaam, maar ik heb bij 2 telefonisch ingesproken. Van 1 heb ik niks meer gehoord, maar de ander gaf me een bericht dat ze vol waren. Ik heb gevraagd of ze misschien iets anders in die buurt wist? Ik kreeg een telefoonnummer van een RB&B. en daar, bij Beatrice in Dompaire, mogen we vanavond slapen. We kunnen dus lekker gaan fietsen.

Al een aantal dagen horen we regelmatig een koekkoek! Dat is mamme zeiden we, omdat na ma haar overlijden dagenlang een uil bij Ria en Johan in de boom zat. Ik heb trouwens een scorpioen op mijn jack, dus Ria is ook steeds bij ons.We weten nu dat we goed zitten zegt John als we de uil horen. Een paar dagen geleden slingerde zich trouwens vlak voor onze fiets, een mooie slang naar de overkant van het fietspad. En vanmiddag zag ik een heuse otter aan de waterkant.

We waren lekker fit vandaag! We fietsten op een mooi fietspad langs het water. Het was 17 graden, later weer wat kouder of warmer. we hadden zo’n zin om lekker ergens te lunchen, maar er was echt niks te vinden. Dat is ook wel weer een nadeel van langs het kanaal fietsen, je komt niet in de dorpjes. Maar in Crévé Champs hebben we geluncht in een bushokje. Tegenover een school, met daarnaast het gemeentehuis, en naast ons het kerkhof. Lekker compact dus!

Onderweg, bij een sluisje hebben we ook een leuk Duits stel gesproken die ook op fietsvakantie waren. We hebben trouwens zoveel sluizen gezien vandaag. We fietsen langs ”Canal de Jonction” een groot sluizensysteem waarbij het water via zo’n 15 sluizen omhoog gaat en later met evenveel weer naar beneden. Het is een verbinding naar de Moesel. Het lijkt ons vreselijk om dat met een boot te doen.

Om half 4 waren we in Virecourt en toen begon het toch te plenzen! Het water kwam ineens met bakken uit de hemel! Later werd het weer zonnig. Om 17.00 uur dronken we cola in Charmes en toen gebeurde hetzelfde. Toen we naar onze route terugwilden, bleek dat er een brug helemaal kapot was, en ook ons fietspad leek een heel stuk weg te zijn. We hebben maar een heel stuk langs een drukke weg gefietst. En toen we bijna weer op de route waren was het weer “sluizen open”! We probeerden onder een spoorbrug onze pakken aan te doen, maar dat is niet handig, want daar siepelt allemaal regen doorheen. We fietsten lekker verder. Door die regen steeds en kapotte brug, waren we al erg verlaat, dus ipv 18.00 uur zouden we pas om 19.30 uur bij Beatrice zijn.

Om 19.30, toen we dachten er bijna te zijn, ontdekten we dat we een verkeerde route reden. We rijden de Oostelijke route, en dat is dan de normale route, en bij keuze is de westelijke kant de variant. Nu was de oostelijke kant blijkbaar de variant. We zagen dat we nog bijna 20 km zouden moeten rijden door middelmatige heuvels om op ons slaapadres te komen. Dat kon echt niet. We ontdekten gelukkig dat we een paar km verderop konden slapen, maar creditcard werd om de een of andere reden niet door Booking.com geaccepteerd. Ik ontplofte bijna, had het helemaal gehad! Ik heb Beatrice bericht (die snapte het wel) en we zijn maar naar die slaapplaats gereden.

Het was een heel mooi en groot huis! Na een poosje deed een vrouw een raam open. Of ze nog een slaapplaats voor ons had? Ze bekeek ons en zei toen ja. Ze had toevallig vanavond nog een kamer vrij. Morgen was weer alles volgeboekt. We kregen een prachtige kamer met een heerlijk groot bed, ze wilde wel een wasje voor ons draaien, en ja hoe zat het met het eten. Ze wilde wel wat voor ons maken, want alles was nu dicht. Ja heerlijk! Het hoeft maar heel eenvoudig zei ik, omdat ik eigenlijk dacht dat het uit goedheid was. We hebben lekkere zelfgemaakte pasta gegeten met rundvlees in wijnazijn gestoofd. Met sla! Het was heerlijk! We zaten in een gigantische eetkamer! We kregen er ook een wijnje en biertje bij. En of we nog een toetje wilden? Kaas, ijs , yoghurt? Nee, nee, we waren echt lekker voldaan. Nou, een kopje koffie dan nog.

Met de was weer schoon in de kast zijn we heerlijk gaan slapen. John heeft redelijk geslapen, maar had wel erge kramp in de benen. Ik heb heel slecht geslapen. Waarschijnlijk door alle drukte van de dag, maar ook omdat het bed best hard was, en dan weer dat zeiltje… Ik werd steeds zwetend wakker, had dove hand of schouder… Vanochtend was ik nog erg moe en ik was erg aan de diarree. Maar we hebben een heerlijk ontbijt gehad. John heeft even betaald. €152, waarvan € 10 voor het wasje en 2 x €20 voor ons eten. Ik moest wel heel erg lachen om mijn naïviteit.

We hebben 79 km gereden.

Voorlopig Dag 14, van Nancy naar Thaon-les-Vosges

Wat we nu vandaag weer allemaal hebben meegemaakt! We waren heel laat aan op een slaapadres en zijn doodmoe. Dus morgen volgt het verhaal. Maar het is bijzonder!
Slaap lekker allemaal!

Ik was met het verhaal bezig, maar ben eruit gegooid. Vanavond nieuwe poging. Nu eerst fietsen.

Dag 13, van Pont a Mousson naar Nancy

Ondanks het harde bed hebben we allebei toch redelijk geslapen. We hebben op de kamer ontbeten en John heeft heet water weten te krijgen in onze thermoskannen. Het regende constant, en het was behoorlijk koud. 13 graden. We hebben zitten kijken waar we vannacht zouden kunnen slapen, maar kwamen er niet uit. We wilden er vandaag niet een te lange dag van maken na gisteren. Hooguit 60 km. Er zat niet veel schot in ons want we zaten pas om 10 uur op de fiets. Alle regenkleding aan, want het bleef regenen. En ook op de fiets ging het niet geweldig: de remmen schuurden aan, de GPS viel steesd uit door de regen… en toen dat allemaal was opgelost en we na de zoveelste stop weer reden, liep John zijn beeld weer van de GPS. Ik was wat geïrriteerd en keek om en praatte terwijl ik als stijve hark met al die kleding aan van de fiets probeerde te stappen…. En viel! Op mijn (nieuwe) heup, op mn knie en zo op mijn achterhoofd. Gelukkig had ik mijn helm op! Het deed behoorlijk zeer, en ook nu in de avond, krijg ik nog steken door mijn heup bij bepaalde bewegingen. Ik kneep‘m wel even, want het zou zonde zijn als onze reis op zo’n manier zou eindigen. Maar ik denk dat het wel weer helemaal goed komt.

We reden op zich op een mooi pad langs de Moezel. Kwamen ook nog regelmatig fietsers tegen: allemaal op de terugweg naar Nederland ;)) Maar die regen nekt je wel, want je kunt ook niet even ergens lekker koffie drinken of opwarmen, er is echt niks onderweg! En zo langzamerhand wordt je toch wat koud, en ik ook nat. Na ongeveer 20 km rijden besloten we in Nancy een slaapplaats te zoeken.

We hebben dus aan een stuk doorgereden naar Nancy, en hebben daar in een leuk cafe, met heerlijke koffie een slaapplaats geboekt. Dit keer een lekkere ruime kamer met bank en eettafel zelfs. Dan konden we nog een spelletje doen. Maar toen we daar kwamen bleek er geen bank en tafel in te staan, maar een opgemaakte bedbank. Daar waren we niet blij mee, want juist daarom hadden we een duurdere kamer geboekt. Ik met die manager praten, en foto’s laten zien van hoe de kamer op Booking.com staat, en uiteindelijk moest ik maar de kamer door Booking.com laten annuleren en kregen wij alvast de andere kamer die we dan wilden. Die gingen we dan boeken zodra hij een annuleringsmail had gekregen. Ik weet niet of het ook zo komt, want ik heb met Booking.com gebeld, met Cathrin, die steeds even met de manager of collega moest overleggen, en na lang heen en weer gepraat (ik moest maar een mail sturen, en ik moest maar dit en dat…) zei ze dat hun systeem eruit lag en dat ze op dit moment wat dat betreft niets kon doen. Maar ze ging wel met onze hotel manager bellen en op mijn verzoek krijg ik ook een mail met daarin wat we afgesproken hebben. De mail heb ik nog niet, en van de manager heb ik ook nog niets gehoord.

Maar door al dat gedoe samen was het na dat bellen met Booking.com ondertussen wel al 16.30 uur.
We zijn nu verder lekker aan het ontspannen. De douche was heerlijk, de kamer heel mooi (net als in Namen hebben we nu ook uitzicht op het treinstation en hebben ze hiervoor ook de hele straat open). Het bed lijkt ook goed.
En voor degenen die zich afvragen waarom we de zeiltjes niet stiekem van het bed halen: dat zeiltje zit meest aan een molton vast, je moet dus je hele bed afhalen om dat te doen. En eerlijk gezegd wil ik niet graag weten wat er allemaal onder mijn onderlaken zit. Dat heb ik 1 keer gezien in een hotel in Amsterdam, en daar werd ik niet blij van.

We hopen heel erg dat het morgen droog is! We hebben 37 km gereden.

dag 12, van Verdun naar Pont a Mousson

We waren gisteravond al om 22.30 uur op bed. Wekker om 6.30 uur gezet. We hebben beiden redelijk geslapen. Er kwamen nog een aantal gasten binnen en wij lagen naast de deur. Ontbijtje op de kamer, thermoskannen met heet water bij de keuken laten vullen, en om 8.30 uur zaten we op de fiets.

Het was behoorlijk bewolkt, weinig wind en 13 graden. We hadden getwijfeld of we in de korte broek zouden fietsen, maar het ging goed. Het was heerlijk zo vroeg te fietsen. Weinig verkeer nog op de weg, en om half 11 hadden we al 30 km gefietst. Na 14,5 km konden we 7 km lang op een mooi nieuw fietspad fietsen, daarna was het weer langs de weg. We fietsten vandaag weer door prachtige omgevingen. Een waar genot! En het fietsen ging heel goed.

Wel hadden we weer behoorlijke motregens (maar dan vrij dik). Op een gegeven moment kwamen er zulke donker wolken op ons af, dat we het hele regen tenue maar hebben aangedaan. Toen we klaar waren. Was de helft al overons heen en kwam daarachter weer een mooie lucht. Dus alles maar weer uit.

We hadden gedacht dat Ben en Eke ons misschien zouden inhalen op hun elektrische fiets, maar je kon ook weer voor een alternatieve route kiezien, dus misschien zien we ze eerst niet meer. Na 30 km kwamen we net in een dorpje, en zagen we mensen met stokbroden lopen. We hebben bij de bakker ook even lekker ingeslagen: ook taart! Het stopte net met regenen, dus konden we weer even op een bankje koffie drinken. Alles was verder dicht. Later konden we in een soort natuurpark nog lekker een 0%tje kopen en onze broodjes in een soort muziektent op eten.

We hadden vandaag aardig wat heuvels te beklimmen. Sommigen zo pittig dat ik toch wel een paar keer af moest stappen om op adem te komen. De grootste heuvel was 10 km lang. We stegen in totaal maar 135 m, maar steeds als je dacht dit gaat goed, dan ging je ook weer een heel eind dalen en was je per saldo niet zo heel veel opgeschoten. Maar na die lange klim was de afdaling heerlijk! Eerst 8 km afdalen, en dan nog 8 km vlak naar onze slaapplaats; helaas was het deze keer weer een vréselijk pad: zand, plassen veel stenen. Het was bijna niet te doen. Deze keer Hotel ENZO. Toen we er om 18.00 uur aankwamen, was er niemand. Het bleek dat je zelf, via een apparaat, moest inloggen. De kamer houdt niet over. En de douche is klein,wel met een raindance, maar met maar een half schermpje. De hele douche staat onder water. Het bed is ook hard.

Maar het was weer een prachtige fietsdag! We hebben 85 km gefietst (maar alleen omdat we anders geen slaapplaats konden krijgen).

Dag 11, van Dub sur Meuse naar Verdun

We hebben allebei niet goed geslapen. Het bed was op zich heerlijk, maar we zweetten allebei erg van het zeiltje op het bed. We hebben lekker ontbeten. De eigenaren zijn erg aardig. We hebben ook bekeken waar we komende nacht zouden kunnen slapen, omdat de slaapplaatsen hier erg dun gezaaid zijn. Het wordt Verdun. We hebben meteen een hotelletje besproken. Het is hier maar < 50 km vandaan, maar anders zitten we al over de 100 km, en dat is veel te ver.

Om 10.30 uur zaten we op de fiets. Het was droog, koud (14 graden), zwaar bewolkt, maar het zonnetje wilde er af en toe wat doorkomen. Dat is de rest van de dag amper gelukt. En ook de temperatuur bleef tussen de 13 en 15 graden steken. Het was een ZW wind, eerst zwak, later toenemend. Dat betekende dat we meest tegenwind hadden. We gaan heuvel op en af, en verschillende dorpjes door en de omgeving is erg mooi!

Wij hadden bij de eerste keuze in deze fietstocht, de westelijke route genomen, en de twee routes kwamen na 10 km fietsen weer bij elkaar. We hadden als grapje al gezegd dat we op dat samensmeltpunt zouden blijven staan tot er een fietser kwam die ook naar Barcelona ging. We kwamen op dat punt, en daar was een café restaurant (ongeveer de enige in de afgelopen dagen). Er stonden 2 goed bepakte fietsen voor. En hoewel we nog niet aan koffie toe waren, gingen we toch naar binnen. Er zat een stel die meteen tegen ons zei: Nederlanders? ze heten Ben (75 j.) en Eke (69 j.) uit Utrecht. En ze gaan ook naar Barcelona (wel op een electrische fiets). Toen we in Valkenswaard logeerden bij Jos vertelde ze ons al dat ze nooit gasten kreeg die naar Barcelona gaan, maar toevallig de dag na ons nòg een stel. En dat stel hadden we nu dus ontmoet. Wàt is toeval! We hebben heel gezellig gepraat! Zij hebben ook al veel tochten gemaakt. Misschien zien we elkaar onderweg nog wel eens. Aardigheidje: 2 koppen koffie kostten samen maar €2,70

We fietsten verder en het begon meteen flink te miezeren. We hebben het regenjack aangedaan en zijn maar gewoon verder gefietst. Op een klein poosje na heeft het de hele tijd licht geregend. Op een gegeven moment moesten we een karrespoor volgen. Het fietste niet erg snel, maar was wel mooi! We hadden het ongeveer 8 km gevolgd toen het pad steeds slechter werd. Heel veel stenen, hobbels, plassen… het was bijna niet te doen! Op een gegeven moment hield het pad op en stonden wij in een heel erg nat land, met grote bomen in een grote plas water. Ik zei tegen John: we kunnen er wel omheen! Maar toen ik begon te fietsen zakte ik met de banden in de blubber. En toen ik afstapte, mijn schoen ook! We wisten nu wel dat we verkeerd zaten. De enige weg was terug. We bleken uiteindelijk een afslag te hebben gemist naar een pad dat hoger, maar net naast dat andere pad liep. Dan zie je op je GPS ook niet dat je fout zit.

We hebben in de regen bij een picknicktafel nog snel even wat gedronken en broodje gegeten, en zijn toen doorgefietst naar ons slaapadres. Ondanks de regen was het toch een prachtige tocht. Om 17.00 uur waren we in het hotel. We hebben een kleine, sobere en erg gedateerde kamer, maar het is redelijk schoon. De bedden voelen ook wel goed aan. We hebben wat dingen gewassen, een thermoskan heet water gekregen en een broodje op de kamer gegeten. We willen vroeg gaan slapen omdat we morgen waarschijnlijk de 85 km naar Pont a Mousson gaan fietsen. We moeten dan wel vroeg weg, anders halen we het niet.
We hebben vandaag 47 km gereden.

Dag 10, Van Sedan naar Dun sur Meuse

John heeft goed geslapen, ik niet zo. Het was een erg hard bed, met dik plastic er op. Het rulde erg bij het draaien en dat deed dan weer zeer aan de heupen. Maar ja, ik was al met al toch wel uitgerust. We hebben zelf lekker ontbijtje gemaakt en John heeft meteen om 9 uur zijn EPO injectie gehaald.

Om 10 uur zaten we op de fiets. Er stond een stevige ZW wind: 4-5, en het was koud: ongeveer 13 graden. In de loop van de dag steeg de temp heel geleidelijk, tot ongeveer 19 graden in de middag. Na 6 km verlieten we de Maas. Hadden we tot nu meest mooie fietspaden bereden, we moesten nu weer op gewone wegen fietsen. We gingen het binnenland in en zaten meteen in de heuvels. Met een strakke wind was het soms best heftig een heuvel te beklimmen. Maar het ging wonderwel goed. Soms reden we naar het Oosten en hadden we heerlijk even de wind in de rug.

Na 20 km hebben we even geluncht op een bankje bij een kerk. Daarna hebben we steeds doorgereden. We kwamen heel vaak door kleine dorpjes, maar er waren totaal geen voorzieningen! We kwamen ook heel weinig fietsers tegen. De omgeving was erg mooi, en ‘s middags kwam de zon ook nog regelmatig door. We voelden ons sterk, maar na 50 km wind tegen en heuvels werden de benen toch wel moe. Op de route konden we (tot 80 km fietsen) niks vinden, maar gelukkig konden we wel een Hotel boeken een paar km van de route af.

Om 17.00 uur waren we in ons hotel. Klein hotel, kleine kamers, kleine badkamer (90 x 1.60, douche 90 x 60), maar alles heel goed in orde! Het bed lonkt nu al! Er staan heel veel huizen leeg in dit dorp. Het valt ons toch op, hoe haveloos veel huizen eruit zien onderweg.

We hebben nog even lekker een salade met gebakken aardappelen erover gegeten in 1 van de 2 restaurants in dit dorp. Dit was een Frans restaurant, de ander een pizzeria.
Het was een hele mooie fietsdag en we hebben 64 km gereden.

Dag 9, van Charleville Mézières naar Sedan

We hebben allebei heel lekker geslapen, nou zeg maar liever in coma gelegen. Ik had het niet verwacht omdat het bed vrij hard was en we met een dunne matras op gaatjesboard lagen. Het hele bed en meubeltjes leek van spaanplaat opgebouwd. Heel simpel en grappig. Alleen stootte ik er steeds met met voeten tegenaan omdat het vrij smal was naast het bed. Het hele hotel deed me denken aan een jeugdhergerg, alleen dan wel een met 2 of 4 pers. kamers. Het ontbijt was ook prima. We kregen allemaal een zakje met 3 verse broodjes. Wat je niet at kon je meenemen.

Omdat John morgen zijn EPO injectie moet hebben, hebben we bedacht wat te doen. We moeten in ieder geval in een grotere plaats zijn. Daarom gaan we vandaag naar Sedan fietsen. 27 km verderop. De volgende grotere is nog eens 70 km verderop; dat wordt te ver. In Sedan hebben we een appartement geboekt. We kunnen dan proberen de EPO te krijgen / bestellen, en dan hebben we meteen mooi een soort rustmiddag. Dat is wel lekker, want de spieren laten wel wat gelden.

Om 11 uur zaten we uiteindelijk op de fiets. Het was zwaar bewolkt, koud ( zo’n 15 graden) en het begon al snel te miezeren. Na 5 km hebben we de cap en het dunne regenjackje maar aangedaan. Toen we daar mee bezig waren passeerden ons 2 oudere fietsers. Ook flink bepakt. Ik vroeg: Nederlanders? We kwamen aan de praat en nee, ze kwamen uit Wachington DC. Ze gingen naar Texel! Ze hadden al overal gefietst John en Dona: Ijsland, Duitsland, Frankrijk, Spanje… En ze waren 75 en 71 jaar oud! Zo leuk om met ze te praten! Ze denken er ook over om te stoppen omdat de kwaaltjes nu toch wel wat komen, maar vinden het ook erg moeilijk.

Het was verder een mooie tocht meest langs de Maas. Om half 2 waren we bij het appartement. Heel moeilijk te vinden. Het was in een gribusstraat, waar we (na veel vragen) via een bruine deur, door een steegje naar een witte deur moesten. Dan een vreselijke trap op tot de tweede verdieping en daar was een lichte deur met een codeslot. Dit wordt niks dacht ik! Maar gelukkig! het appartement is prima! Het enige is dat de hang wc beweegt en kreunt als je er op gaat zitten.🤔

We hebben een broodje gegeten en zijn naar de Pharmacy hier om de hoek gegaan. Nee, zei die mevrouw, dat mogen ze alleen maar in een Hospital geven. Toen ik haar vertelde en bewijzen liet zien dat we het al eerder in Frankrijk hadden gekregen, ging ze bellen om officiële toestemming te krijgen om het ons te verstrekken. Drie kwartier later was alles in orde, en kunnen we het morgen om 9 uur halen. Het kost maar €51,60

We hebben het stadje bekeken, de kerk vonden we kil, een nieuwe portemonnee gekocht en lekker in een cafe wat gedronken. Heerlijk even rustig aan te doen. Vanavond gaan we misschien uit eten.
We hebben 29 km gereden.

Dag 8, van Vireux Molhain naar Charleville Mézières

We hebben heerlijk geslapen, maar het was alleen erg warm. Vanochtend zagen we dat de verwarming aanstond. Het onweerde en regende gisteravond heel erg, maar vanochtend was het mooi droog. Wel erg heiig! Dat was heel mooi te zien vanuit het hoge huis. Omdat ik het gisteravond niet meer kon opbrengen heb ik vanochtend de blog geschreven. Dat kon mooi in de grote eetkeuken die we ook mochten gebruiken. John maakte ondertussen lekker drinken en broodjes voor mij.
Het was nog een heel gedoe met al die trappen om de fietsen weer op te laden en bij de weg te krijgen, maar het is gelukt en om 11 uur zaten we dan weer op de fiets.

Het was eigenlijk een hele saaie dag, in die zin dat er nu eens niets mis ging. Het was 19 graden toen we vertrokken, en dat liep in de loop van de dag weer op tot bijna 30 graden. We hadden eerst natuurlijk een gigantische afdaling en toen fietsten we weer langs een slingerende Maas. En dat de hele dag! Het was prachtig! We hadden meest voor de wind omdat de wind nu eens een keer wel lekker uit het noorden kwam.

We waren om 12 uur in Tumay, we hadden 15 km gereden. Je kon daar op een mooi terras lunchen, en dat hebben we gedaan. Toen weer verder en 2 uur later hebben we lekker ijs gegeten en cola gedronken. En daar heb ik ook voor het eerst op een moderne poepdoos gezeten, een waar je er achteraf zaagsel over je product gooit. Geinig!

om 18.00 uur waren we bij ons hotel. Simpel maar goed. Af en toe koop ik een fles wijn, waarvan ik, als we bij onze slaapplaats zijn, een glaasje neem. Helaas had ik de laatste keer per ongeluk alcoholvrije gekocht. Brrr dat is niet lekker! Vanavond gingen we voor het eerst even samen uit. Lekkere salade eten voor de vitamines en een lekker glaasje drinken. Fruit nemen we altijd mee van het ontbijt, en eten het dan onderweg.

Het was een prachtige fietstocht! We hebben 70 km gefietst.

Morgen moeten we bekijken hoe John vrijdag zijn EPO injectie kan krijgen.